هنگامی که نوزادی به دنیا می آید ، معجزه خلقت یعنی مغز در وجود او متجلی می شود.این موهبت الهی، چاه بی انتهایی ست که فرزندتان می تواند برای سیراب کردن عطش ابدی اش برای دانستن، از آن آب بکشد. اندامی ست که کودک از طریق آن می تواند هزاران راه ممکن برای رسیدن به رؤیاها، تصورات و آرمان های خود را کشف کند.
هر انسانی در خود «استعدادی ذاتی» و «توانی منحصر به فرد» دارد. هر کودکی با مغزی به دنیا می آید که از نظر علمی توان بالقوه داشتن «والاترین استعدادهای ذهنی» و «موهبت های خاص ذهنی» و همچنین «استعداد های غریزی» خارق العاده، تخیلی، خلاقانه و مخترعانه را دارد که خدا در خلقتش «فتبارک الله احسن الخالقین» گفته است.
کودک هر انسانی، منحصر به فرد است و می تواند مانند یک نابغه بدرخشد. اگر با عشق از او حمایت کنید و باورش کنید، هرگز دچار احساس کمبود و حقارت که مانع موفقیت است، نخواهد شد. در عوض، خود دوستی و اعتماد به نفس در او تقویت خواهد شد که هر دو از لوازم آزاد کردن آن توان بالقوه بسیار مهم یعنی نبوغ درون است که هنوز دست نخورده است. با تقویت خود دوستی و اعتماد به نفس در کودک، زمینه های آزاد شدن توان بالقوه بسیار مهم یعنی نبوغ درون که هنوز دست نخورده است مهیا می شود.
اگر شما فرزندتان را باور کنید ، او نیز خود را باور خواهد کرد. فرزند شما از همین حالا هم از تیزهوشی فطری برخوردار است. زیرا استعداد داشتن قدرت ذهنی خارق العاده و بالقوه در مغز وجود دارد. کودک شما از توان بالایی برای اختراع کردن برخوردار است و موهبت داشتن ذهنی با تخیلات و خلاقیت های رنگی و قوی به او عطا شده است. اعتماد، حمایت، داده های ذهنی، اعتقاد شما به فرزندتان امکان می دهد، همه این ویژگی ها را با موفقیت بروز دهد.
با بی اعتقادی به فرزند ، نبوغ را از درون تخریب می کنید. برعکس، با اعتقاد راسخ نسبت به فرزندتان، مانند خورشید خواهید شد که نور خود را بر غنچه یی می تاباند، تا آن را به گُلی شکفته مبدل کند.
برای بروز نبوغ در فرزندتان به سه عامل زیر توجه کنید:
1- باور کنید که شما می توانید نبوغ را در فرزندتان بیدار سازید.
2- باور کنید که فرزندتان توان آن را دارد که یک فرد باهوش و نابغه شود.
3- هرگز اجازه ندهید حتی به فکرتان خطور کند که فرزندتان کم هوش و کم استعداد است و هرگز ابراز هم نکنید.
اگر این سه عامل کلیدی را در ذهنتان حک کنید ، برای انجام ماجرایی بسیار مهم آماده اید: بیدار کردن نبوغ در فرزندتان.
در جهت نبوغ کودک نوپایتان باید چهار قدم را بردارید:
1- شرایط هدایت کننده ایجاد کنید. گل در خاک مناسب و شرایط زیست محیطی مناسب رشد می کند. فرزند آدمی نیز در شرایط هدایت کننده و مناسب گل می کند. گل در زمین نامرغوب رشد خوب ندارد.
2- همواره راهنمایی کنید ، دستور ندهید. کودک نسبت به لحن صدای شما بسیار حساس است. آهنگ صدای خود را چنان تنظیم کنید که ملایم و ترغیب کننده باشد. اگر فرزندتان فشاری احساس کند، هرگز به نتایج دلخواه نخواهید رسید و او لجباری خواهد کرد.
3- صبور باشید نه متوقع: روان شناسان کودک دریافته اند که کودک تا سن شش سال و گاه بیشتر، به هر موضوعی نمی تواند بیشتر از چند دقیقه توجه کند. یعنی کودک پس از چند دقیقه حواسش از کاری که شما می کوشید او را به آن مشغول کنید، پرت می شود و سرگرم بازی با عروسک خود می شود و مجبورش نکنید به انجام کار مورد نظر شما ادامه دهد، زیرا فقط باعث آزار او می شود..
4- دانش را به همراه عشق هدیه کنید. والدین مانند همه انسان ها، میل به ابراز اشتیاق و تعصب بیش ا زحد دارند و لذا گاهی خود و فرزندانشان را تحت فشار بیش از حد قرار می دهند. ممکن است وقتی مشتاق و حتا نگران بیدار کردن نبوغ در فرزندتان هستید یک عامل حیاتی را فراموش کنید و آن شادی فرزندتان است.
همواره دانش و تشویق خود را به همراه عشق ومهربانی تفویض کنید. زیرا نبوغ باید برای کودک یک موهبت باشد، نه یک تحمیل.
فعالیت های زیر را جهت پویایی مغز کودک به کار بگیرید:
بهره گیری از کتاب های مصور بدون نوشته، به کودکان خواندن نمی آموزد. اگر هنگام خواندن کتاب های مصور با نوشته، بر روی کلمات اشاره کنید، کودک با کلمات آشنا می شود. بخصوص کلماتی که بر کودک تأثیر عاطفی دارد.
استفاده از کارت های نمایشی که روی آن نوشته و یا تصویر است، برای بهتر فهماندن مطالب استفاده می شود.
پرورش توان حرف، در سنین پایین، بر توانایی خواندن کودک تأثیر مثبت دارد. می توانید همزمان با حرف زدن او دست بزنید یا به طریق دیگری شادی خود را از این امر نشان دهید. او هم به نوبه خود خوشحال می شود و میل دارد که این کار را تکرار کند. در نتیجه، او از بابت حس شنوایی خود به وجد می آید.
شعرهای کودکستانی نقش مهمی ایفا می کند. بسیاری از آنها جاذبه درونی مقاومت ناپذیر دارند، اما نقش آموزشی آنها فاقد ارزش است و جذابیت آنها در ریتم آهنگین آنهاست. کودک شما هرچه زودتر به حرف بیفتد، توان خواندن زودتر در او پایه ریزی می شود. پرورش استعدادِ برقراری ارتباط، اولین قدم در آموزشِ خواندن است.
هنگامی که کودکتان را تشویق به حرف زدن می کنید، در واقع او را به استفاده از استعداد طبیعی شنیدن هم ترغیب می نمایید.
برای علاقه مند کردن کودکتان به خواندن، باید علاقه مندی به خواندن را نشان دهید. اگر فرزندتان شما را غرق در مطالعه روزنامه ببیند، یا اغلب وقتی به کتابخانه می روید تا کتابی انتخاب کنید، او را همراه خود ببرید، می فهمد که شما خواندن را دوست دارید و خواهید خواست که از شما تبعیت کند.
