سفارش تبلیغ
صبا ویژن

ماییم و نوای بی نوایی

نظر

جهت گیری مذهبی به عنوان یک تعدیل‌گر اضطراب امتحان عمل می‌کند و دانش آموزان با جهت گیری مذهبی درونی، اضطراب اجتماعی کمتری را تجربه می‌کنند.

این پژوهش کوششی است در پاسخ به یک سلسله مسائل مهم روانی و پرورشی در باب بررسی نقش جهت گیری مذهبی بر کاهش اضطراب امتحان که از نوع کاربردی و با استفاده از روش علمی – مقایسه ای یا پس رویدادی انجام شده است.

هدف از این مطالعه تعیین میزان اضطراب امتحان(نگرانی، هیجان پذیری) دانش آموزان دختر دوره راهنمایی و همچنین بررسی تاثیر جهت گیری مذهبی(درونی و بیرونی) دانش آموزان بر اضطراب امتحان آنان است.

300 نفر از تمام دانش آموزان دختر دوره راهنمایی شهر تهران با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شدند.

بین اضطراب امتحان در مولفه‌های نگرانی و هیجان پذیری تفاوت معناداری وجود داشت و بیشتر دانش آموزان دختر از نظر اضطراب امتحان در سطح متوسط و بالاتر از متوسط قرار دارند.

همچنین میانگین نمرات بیانگر آن است که میزان نگرانی دانش آموزان دختر بیشتر از هیجان پذیری است و از روی نمرات جهت گیری مذهبی می‌توان میزان اضطراب امتحان دانش آموزان را پیش بینی کرد.

با توجه به اینکه دانش آموزان دختر با جهت گیری مذهبی درونی نسبت به دانش آموزان با جهت گیری مذهبی بیرونی اضطراب امتحان کمتری دارند، پیشنهاد می‌شود که به کمک پاره ای مداخلات روان شناختی افراد را به سوی جهت گیری مذهبی درونی سوق داد تا آنها در رویارویی با موقعیت‌های امتحان از اضطراب کمتری برخوردار شوند.

این پژوهش توسط دکتر قدسی احقر دانشیار و مدیر گروه پژوهشی راهنمایی، مشاوره و روانشناسی تربیتی پژوهشکده تعلیم و تربیت انجام شده و نتایج آن در فصلنامه پژوهش‌های تربیت اسلامی به چاپ رسیده است .


نظر

این روایات این‌ها همه نگرششان به همین دعاهای غیرمأثور و حاجاتی است که بنده دارد. می‌گویند هم از نظر زمانی، هم از نظر عملی، از این فرصت‌ها استفاده کن! تو که داری اذان می‌گویی، حاجتت را هم از خدا بخواه! تو که اذانت را گفتی و بعد می‌خواهی اقامه بگویی و نمازت را بخوانی، بین اذان و اقامه یک حاجت بخواه! مطلب را خیلی ساده کردم.


رحمت واسعه حق تعالی یک مداری را برای اجابت دعای بندگان باز می‌کند که هم مرتبط با زمان است و هم مرتبط با عمل است. نگاه کنید! این «فتحت»ها را خوب توجه کنید! من این‌ها را از خودم نمی‌گویم. همه این مطالب در روایات است که درب‌های رحمت و فضل خدا در این زمان‌ها و با این کارها باز می‌شود. وقتی که شما در این زمان‌ها قرار می‌گیرید یا این اعمال را برای خدا انجام می‌دهید، از این موقعیت پیش آمده استفاده کنید! بهره‌گیری کنید! از آن‌هایی نباشید که غفلت دارند! غفلت نکنید و از این موقعیت‌ها استفاده کنید! این روایات دارد موقعیت‌هایی را بیان می‌کند که در آن‌ها، فضل و رحمت واسعه حق تعالی بر بندگانش، گسترش پیدا می‌کند. هم زمانی آن را می‌گوید و هم عملی‌اش را.


توسعه دایره رحمت حق، برای اینکه تو دعا کنی!


موقعی که شما این کارها را می‌کنید، برای خدا انجام می‌دهید دیگر!؟ اذان که می‌گویی که برای شیطان که نمی‌گویی؟ چون شیطان فرار می‌کند؛ اینطور که در روایت گفته در روایت بود، شیطان فرار می‌کند و فاصله‌اش هم با آدم، ده‌ها کیلومتر است. تو این اذان را برای خدا می‌گویی؛ خدا هم درب فضل و رحمتش را بر تو باز می‌کند؛ از این موقعیت استفاده کن!
لذا از نظر موازین معرفتی ما هیچ مانعی نیست که هر دو عامل ـ چه زمانی‌اش باشد، چه عملی‌اش باشد ـ بر دعا مؤثر باشد. قبل از عمل، بعد از عمل، وسط عمل و در این زمانها دعا کردن وارد شده است. ببین کجاها را گرفته است. این‌قدر توسعه‌اش داده است که تو از او حاجتت را بخواهی. این موجب می‌شود که خدا دعایت را به اجابت برساند.


اوقات نماز بهترین ساعات است


این‌ها یک دسته از روایات هستند ولی یک دسته دیگر از روایات داریم که این‌ها را می‌شود دو چهره‌ای تعبیر کرد. «قالَ رسولُ اللهِ (صلّی اللهُ علَیهِ وَ آلِه وَ سَلّمَ): وَ ارْفَعُوا إِلَیْهِ أَیْدِیَکُمْ بِالدُّعَاءِ فِی أَوْقَاتِ صَلَاتِکُمْ فَإِنَّهَا أَفْضَلُ السَّاعَات‌ِ» در اوقات نمازهایتان، دست‌هاتان را به دعا کردن و درخواست کردن، به سوی خداوند بلند کنید. اینجا اشاره به اوقات نماز‌های فریضه است. حضرت در ادامه ویژگی اوقات را بیان می‌کند. «یَنْظُرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِیهَا بِالرَّحْمَةِ إِلَى عِبَادِهِ یُجِیبُهُمْ إِذَا نَاجَوْهُ وَ یُلَبِّیهِمْ إِذَا نَادَوْهُ وَ یُعْطِیهِمْ إِذَا سَأَلُوهُ وَ یَسْتَجِیبُ لَهُمْ إِذَا دَعَوْهُ» خواسته‌هایشان را می‌دهد چه به طریق مناجات باشد، چه به طریق ندا باشد، چه دعا باشد. این روایت در عامل زمانی ظهور دارد.


دعا در «وقتِ نماز» و دعا «قبل و بعد از نماز»


روایتی از امام باقر (علیه‌السلام) است که: «الْمَسْأَلَةُ قَبْلَ الصَّلَاةِ وَ بَعْدَهَا مُسْتَجَابَة» دعای پیش از نماز و بعد از نمازمستجاب است. در اینجا حضرت، «عمل» را مطرح کرده‌اند. می‌خواهی از خدا درخواست کنی؟ چه وقت دعا کنی بهتر است؟ قبل از نماز و بعد از نماز بهترین زمان است. همان وقتی که ایستاده‌ای و می‌خواهی نماز بخوانی، زود دعا کن! فرصت‌طلب باش! بیا از این فرصت استفاده کن! فرصت طلبی همین را اقتضا می‌کند، آدم عاقل و کسی که به خدا اعتقاد دارد اینطور است.


امام صادق (صلوات‌الله‌علیه) فرمود: «عَلَیْکُمْ بِالدُّعَاءِ فِی أَدْبَارِ الصَّلَوَاتِ فَإِنَّهُ مُسْتَجَابٌ» بعد از نماز. بر شما باد که دعا کنید و مستجاب است. نگاه کنید! من این دو روایت را به ترتیب خواندم؛ اولی بحث زمان بود و دومی بحث عمل. روایت سوم را که می‌خوانم هم در مورد زمان است، هم در مورد عمل. این روایت از امام صادق (علیه‌السلام) است که: «إِنَّ اللَّهَ فَرَضَ عَلَیْکُمُ الصَّلَوَاتِ الْخَمْسَ فِی أَفْضَلِ السَّاعَاتِ فَعَلَیْکُمْ بِالدُّعَاءِ فِی أَدْبَارِ الصَّلَوَاتِ» همانا خداوند نمازهای پنجانه را در بهترین ساعات بر شما واجب گردانیده است، پس بر شما باد به دعا کردن بعد از نمازها.


سفارشِ دو قبضه


بخش اول روایت اشاره به زمان دارد که فرمود: «إِنَّ اللَّهَ فَرَضَ عَلَیْکُمُ الصَّلَوَاتِ الْخَمْسَ فِی أَفْضَلِ السَّاعَاتِ» خداوند، نمازهای پنج‌گانه را در بهترین اوقات، بر شما واجب کرد. پس معلوم می‌شود «زمان» خودش فضیلت دارد. در بخش دوم که داشت: «فَعَلَیْکُمْ بِالدُّعَاءِ فِی أَدْبَارِ الصَّلَوَاتِ» بحث «عمل» را پیش کشید. گویی این روایت یک سفارشِ دو قبضه است. «بهترین ساعات» عامل زمانی است و «بهترین عمل» ـ نماز ـ عامل عملی است. پس از این موقعیت استفاده کن! وقتی اول وقت به نماز ایستادی، زمان اجابت دعا است. نمازت که تمام شد هم، هنوز وقت، وقت اجابت دعا است. نماز خودش عامل دیگری است که دعایت مستجاب شود. هر عامل به تنهایی بر دعای تو اثر می‌گذارد، چه رسد به اینکه دو عامل در کنار هم باشد! ببین اگر اینها با هم جمع شوند، چقدر اثر می‌گذارد. من دیگر نمی‌رسم همه روایات را بخوانم، چون روایات خیلی زیاد است، شاید من از این روایات بین ده تا بیست روایت دیدم.


حال داعی در این زمان‌ها متوجه به خداست


اما آن چیزی که در همه این‌ها سریان دارد و مشترک است، بحث «حالت داعی» است. موقعی که اذان می‌گوید، برای شیطان که ـ نعوذبالله ـ اذان نمی‌گوید، برای خدا می‌گوید؛ آن حال توجه مؤذن به خدا است که او را برای دعا کردن مهیا کرده و دعایش را تقویت می‌کند که به هدف اجابت برسد. مابین اذان و اقامه باز حال توجه، به خدا است. بعد از اذان و اقامه حال توجه، به خدا است. قبل از صلو?، و موقع تکبیر «الله اکبر» توجه به خدا است. نمازت که تمام شد، هنوز منقطع نشده‌ای و به این زودی، توجهت به خدا گرفته نشده است؛ شیطان به این زودی نمی‌تواند توجه به خدا را از تو بگیرد.


با خدا درد دل کن و گره‌هایت را به او بگو!


در تمام این‌ حالات یک چیز دارد و او حال داعی است و آنچه که در دعا اثر اساسی دارد نیز همین توجه تامّ داعی به خداوند است. یعنی دعا که لقلقه زبان نیست، یک حالت اتصال به معبود است. می‌گوید همین که سیم متصل شد، از این فرصت استفاده کن! از همان حال خودت بهره بگیر! از این حالت خوبت که متوجه خدا شده‌ای، استفاده کن! همانجا درد دل‌ها و گره‌هایت را با خدا در میان بگذار. ببین چطور جواب می‌دهد! اگر مؤثر نبود؟! آنچه که در تمام این‌ موارد مشترک است این است که تمام عمل‌هایی را که مطرح می‌کند، برای یک حالت توجه به معبود را ایجاد می‌کند.


منبع: پایگاه اطلاع رسانی آیةالله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی



نظر

1- غسل


غسل در شبهای 19و21و23 در همان اول شب، مقارن طلوع آفتاب سفارش شده وهدف ازآن تطهیرجسمانی برای آمادگی روحی و پاک شدن از تمامی زشتیها وپلیدیهای روحی است وتا جان از آلودگیها پاک نشود روح نیزپاک نخواهد شد. در روایتی از امام صادق(علیه السلام) آمده؛ «انجام دادن چنین غسلی انسان را از گناهان پاک می گرداند، ومانند روزی می شود که از مادر متولد گردیده است».1


2- احیاء (شب زنده داری)


برای انسان مومن، سزاوار نیست تا در شبی که آسمانیان میهمان او شده اند، حجاب غفلت به روی خویش اندازد و خود را از همنشینی با آنها محروم سازد، لذا مستحب است، آن شب را زنده نگهدارد و تا صبحگاهان شب زنده داری نماید و این خود نوعی مبارزه با خمودگی و سستی و خواب سنگینی است که انسان را از هدف های عالی اش باز می دارد.


3- تلاوت قرآن


در روایتی آمده هرکس یک آیه از قرآن در این ماه بخواند ثواب کسی را دارد که در ماه های دیگر ختم قرآن کرده است. وهمچنین تلاوت سوره های یس، عنکبوت، روم ،دخان و...وارد شده است. همچنین تلاوت سوره« قدر» نیز در شب قدر تأکید شده است بطوریکه در روایتی از پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمده است: «کسی که سوره قدر را بخواند، اجرش چون اجر کسی است که ماه رمضان را روزه داشته و شب قدر را احیاء داشته است.» 2


4- توبه و استغفار


5- خواندن دعا


خواندن دعای جوشن کبیر و دیگر ادعیه مأثوره (جوشن صغیر، دعای توسل، دعای مجیر، دعای اللهم انی امسیت... و خواندن دعای فرج)


6- توسل به ولایت ائمه هدی


در شب قدر وسیله ای مطمئن تر از ائمه هدی (علیه السلام) برای انسان وجود ندارد، پس باید به ایشان توسل جست، مخصوصا به مولی الموحدین، علی ابن ابیطالب که «لیالی قدر» مصادف با شهادت مظلومانه آن امام متقین است ونیز با تمسک به زیارت ابا عبد الله الحسین به در گاه حضرت احدیت به استغاثه پرداخت.


7- نماز


نماز که سر لوحه همه عبادات است در ردیف اعمال و وظایف لیالی قدر، به طرق مختلفی وارد شده است:


- خواندن نمازهای قضا شده در گذشته به خصوص نمازهای سال اخیر.


- خواندن نمازهای مستحبی برای کسب ثواب بیشتر. از جمله نمازهای مستحبی خواندن دو رکعت نماز با یک سلام، همچون نماز صبح با این تفاوت که در هر رکعت بعد از حمد هفت مرتبه سوره توحید بخواند و بعد از سلام هفتاد مرتبه «استغفرالله و اتوب الیه» بگوید بطوریکه در روایت نبوی آمده است از جای خود بر نخیزد تا حق تعالی او را و پدر و مادرش را بیامرزد.3


- خواندن صد رکعت نماز، همچون نماز صبح به صورت دو رکعتی و نیز مجاز است به جای این صد رکعت، شش روز از نمازهای قضا شده خود را بجا آورد، بگونه ای که از ظهر روز اول شروع کرده و در عشاء روز ششم ختم نماید.
در روایتی آمده هرکس یک آیه از قرآن در این ماه بخواند ثواب کسی را دارد که در ماه های دیگر ختم قرآن کرده است


8- قرآن بر سر گذاشتن


ازامام صادق(علیه السلام) نقل شده که فرمود: «قرآن را در سه شب از ماه رمضان بردار و بگشا و جلوی روی خود قرار می دهی و در ادامه فرمود،چنین بگویید: اللهم انی اسئلک بکتابک المنزل، وما فیه وفیه اسمک الاکبر، واسمائک الحسنی، و ما یخاف و یرجی ان تجعلنی من عتقائک من النار.4
شب قدر


9- تجدید عهد با امام زمان (عج) و خواندن دعای فرج


در شب 19 ماه مبارک رمضان، یکی از شب های احتمالی قدر، امام علی (علیه السلام) در مسجد کوفه به دست ابن ملجم مرادی با شمشیری زهر آلود ضربت خوردند و در بستر بیماری قرار گرفتند و در شب 23 ماه مبارک رمضان -یکی دیگر از شبهای احتمالی قدر- به شهادت رسیدند. لذا یکی از اعمال شب 19 ماه مبارک رمضان، گفتن صد مرتبه «اللهم العن قتله امیرالمومنین» می باشد.


چرا شب قدر را احیا می کنیم؟


لیلة القدر شب نزول کاملترین کتاب آسمانی یعنی قرآن است پس باید آن شب را احیاء نمود تا از فیض و برکات معنوی و بی حد و حصر نزول کلام خدا بر آسمان دنیا برخوردار شویم و آن را بر سر نهیم و زیر سایه قرآن با توسل به ائمه (س) از خدا طلب آمرزش و مغفرت نموده و آیات نورانی آن را دائما در اندیشه و فکر خود داشته و در آن شب عزیز با حالت خضوع و خشوع تصمیم بگیریم دستورات عالیه آن را واقعا در زندگانی با تمام روح و روان خود عملا پیاده کنیم.


شب قدر؛ شبی است که گفته شده عبادت در آن شب اگر خالصانه باشد برابر است با بیش از سی هزار شب.


شب قدر؛ شبی است که اگر بیدار بمانیم طاعتی افزون تر از شب های دیگر بنماییم، و در آن هنگام فرشتگان فوج فوج تا صبح بر مومنین و مومنات در حال عبادت سلام و درود و رحمت می فرستند و خود شاهد و ناظر رکوع و سجود متواضعانه اشرف مخلوقات هستند تا بدینوسیله اشرفیت و خلیفه اللهی انسان بر فرشتگان تفسیر گردد و رمز سجده ملائک در برابر آدم را بیابند.


شب قدر؛ شبی است که آدمی راه طولانی سیرالی الله را یکشبه طی می نماید و در این شب آدمی بهتر می تواندبه تهذیب نفس بپردازد چرا که در این شب شیاطین در اسارتند وانسانها از شر وسوسه های او تا صبح در امانند مگر اینکه انسان خود نعوذ با ا لله با اعمال نا شایست درآن شب بند از پای شیطان باز نهد.


شب قدر؛ شبی است که مقدرات یکساله هر انسان و سرنوشت همه موجودات جهان در آن رقم زده می شود.


شب قدر؛ شبی است که حضرت مهدی(عج) مقدرات یکساله هر انسانی را به امضاء می رساند وشب شناخت آن انسان عظیم الشان، «امام عصر» است وشب قدر انسان کامل است.


شب قدر؛ شبی است که لیله الاسراء ومعراج رسول الله در آن واقع شده است.


شب قدر؛ شبی است که اگر نبود ونیامده بود شب تیره، بد بختی انسان به پایان نمی رسید و بامداد، نیک بختی او طلوع نمی کرد، و از بند اسارت اقویا و استعمار گران آزاد نمی گشت.


حال با این تفاضیل آیا شایسته است که انسان مسلمان خود را از برکات و فیوضات چنین شبی محروم سازد! لذا بر هر مسلمان پاس داشت واحیاءاین شب ضروری می نماید


 


 


اجابت دعا در شب قدر


شب قدر


برای اجابت دعا در شب قدر باید کارهایی کرد و به کسانی متوسل شد که خداوند به ما نگاه کند و دعاهایمان را اجابت نماید از جمله آنها عبارتند از:


الف ـ تأکید بر دعا در شب قدر


الإقبال ـ به نقل از حمّاد بن عثمان ـ :شب بیست و یکم ماه رمضان ، خدمت امام صادق علیه السلام وارد شدم. به من فرمود:


«اى حمّاد! غسل کرده اى؟»


گفتم: آرى ، فدایت شوم.


پس ، حصیرى طلبید. سپس فرمود:«کنار من بیا و نماز بخوان».


امام علیه السلام همواره نماز مى خواند و من نیز کنار او نماز مى خواندم ، تا آن که از همه نمازهایمان فارغ شدیم. سپس شروع کرد به دعا کردن.


من نیز دعاى او را آمین مى گفتم ، تا آن که سپیده دمید. اذان و اقامه گفت و بعضى از فرزندان نوجوان خود را صدا زد.


ما پشت سرش ایستادیم و او جلو رفت و براى ما نماز صبح را به جماعت خواند. 1


ب ـ دعاهاى شب قدر


المعجم الأوسط ـ به نقل از عبد اللّه بن یزید ـ عایشه گفت: اى پیامبر خدا! اگر شب قدر را درک کردم ، از خدا چه بخواهم؟


پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: «از او عافیت بخواه » . 2


الإقبال ـ در بیان دعاى امام حسن مجتبى علیه السلام :


«اى آن که در آشکارى اش پنهان است! اى آن که در نهان بودنش آشکار است! اى پنهانى که نهان نیست! اى آشکارى که دیده نمى شود!


اى آن که هیچ توصیفگرى به حقیقتِ هستى اش نمى رسد و به حدّى محدود نیست! اى غایبى که گم شده نیست!


اى حاضرى که دیده نمى شود : طلبش مى کنند و به او مى رسند ؛ آسمان ها و زمین و آنچه میان آنهاست ، حتّى چشم بر هم زدنى ، تهى از او نیست ؛ نه به چگونگى، درک مى شود و نه به کجایى ، جایى براى او بیان مى گردد! تو فروغ فروغ ها و پروردگار پروردگارانى. تو بر همه چیز ، احاطه دارى.


منزّه است آن که چیزى همچون او نیست ، و او شنواى بیناست. منزّه است آن که این گونه است و جز او چنین نیست.»3


سپس هر چه خواستى دعا مى کنى و از او مى خواهى.
امام صادق علیه السلام در حدیث خود فرموده است که دعاى دعاکننده ، مستجاب و حاجت هایش برآورده مى شود


ج ـ واسطه قرار دادن قرآن


امام باقر علیه السلام: « در سه شب از ماه رمضان ، قرآن را [ به دست] مى گیرى ، باز مى کنى و جلوى روى خود قرار مى دهى و مى گویى:


« خداوندا! تو را به کتابِ نازل شده ات مى خوانم و به آنچه در آن است ـ و نام بزرگ تر و نام هاى نیکوتر تو و آنچه مایه بیم و امید است ، ـ که مرا از آزادشدگانِ خودت از آتش قرار دهى» و براى هر نیازى که به نظرت مى رسد ، دعا مى کنى» 4


د ـ واسطه قرار دادن قرآن و اهل بیت علیهم السلام
شب‌های قدر


الإقبال ـ به نقل از امام صادق علیه السلام ـ :قرآن را بگیر و آن را بر سرت بگذار و بگو :


«خداوندا! به حقّ این قرآن و به حقّ آن که او را با قرآن مبعوث کردى و به حقّ هر مؤمنى که در قرآن او را ستوده اى و به حقّى که بر آنان دارى ـ و هیچ کس به حقّ تو ، آشناتر از خودت نیست ـ ، تو را قسم مى دهم ، به خودت ، اى خداوند! (ده بار) سپس مى گویى :


«به حقّ محمّد (ده بار) ، به حقّ على (ده بار) ، به حقّ فاطمه (ده بار) ، به حقّ حسن (ده بار) ، به حقّ حسین (ده بار) ، به حقّ على بن حسین(ده بار) ، به حقّ محمّد بن على (ده بار) ، به حقّ جعفر بن محمّد (ده بار) ، به حقّ موسى بن جعفر (ده بار) ، به حقّ على بن موسى (ده بار) ، به حقّ محمّد بن على (ده بار) ، به حقّ على بن محمّد (ده بار) ، به حقّ حسن بن على (ده بار) ، به حقّ حجّت (ده بار) » و حاجت خویش را مى طلبى .


امام علیه السلام در حدیث خود فرموده است که دعاى دعاکننده ، مستجاب و حاجت هایش برآورده مى شود.5


امام کاظم علیه السلام: قرآن را در دستت بگیر و آن را بالاى سرت ببر و بگو:


« خداوندا! به حقّ این قرآن ، و به حقّ آن که او را با قرآن به سوى بندگانت فرستادى ، و به هر آیه اى که در قرآن است و به حقّ هر مؤمنى که او را در قرآن ستوده اى و به حقّ او بر تو ـ که هیچ کس به حقّ او داناتر از تو نیست ، اى سرورم ، اى سرورم ، اى سرورم! خداوندا ، خداوندا ، خداوندا! (ده بار) و به حقّ محمّد (ده بار) و به حقّ هر امام (ده بار) و امامان را مى شمارى تا به امام زمانت برسى.» به یقین ، از جاى خود بر نمى خیزى ، مگر آن که حاجتت برآید و کارت برایت آسان شود !6


زیارت امام حسین (علیه السلام)


امام صادق علیه السلام: « هر گاه شب قدر شود ـ که در آن ، هر کار حکمت آمیزى فیصله مى یابد ـ ، آن شب، منادى از دل عرش بانگ بر مى آورد که: «خداوند ، هر کس را امشب به زیارت قبر حسین علیه السلام آمد ، آمرزید