سیمین بری، گل پیکری، آری
از ماه و گل زیباتری، آری
همچون پری افسونگری، آری
دیوانه ی رویت منم
چه خواهی دگر از من
سرگشته ی کویت منم
نداری خبر از من
---
هرشب که مه در آسمان
گردد عیان دامن کشان
گویم به او راز نهان
که با من چه ها کردی
به جانم جفا کردی
---
هم جان و هم جانانه ای اما
در دلبری افسانه ای اما
اما ز من بیگانه ای اما
آزرده ام خواهی چرا
تو ای نو گل زیبا
افسرده ام خواهی چرا
تو ای آفت دل ها
---
عاشق کشی، شوخی، فسونکاری
شیرین لبی اما دل آزاری
با ما سر جور و جفا داری
می سوزم از هجران تو
نترسی ز حال من
در خرمن و دامان تو
چه باشد گناه من
---
دارم ز تو نامهربان
شوقی به دل، شوری به جان
می سوزم از سوز نهان
زجانم چه می خواهی
نگاهی به من گاهی
یارب برس امشب به فریادم
بستان ازآن نامهربان دادم
بیداد او برکنده بنیادم
گو ماه من از آسمان
دمی چهره بنماید
تا شاهد امید من
ز رخ پرده بگشاید