چاقی موضعی در شکم مهمترین و شایعترین نوع چاقی های موضعی می باشد و اهمیت آن از این روست که بطور مستقیم با دیابت نوع 2 و سلامت قلبی عروقی فرد رابطه دارد .
متاسفانه چاقی شکم هم در بانوان بسیار دیده می شود هم در آقایان؛ از سویی دیگر شما می توانید در هر سنی افراد مبتلا به چاقی شکم را مشاهده نمائید. در کودکان، نوجوانان، جوانان و بزرگسالان و البته هر قدر به سنین بالاتر می رسیم درصد افراد با شکم های بزرگتر بیشتر می شود.
افراد مبتلا به چاقی موضعی شکم را ، از دیدگاه اضافه وزن می توان به دو دسته تقسیم کرد :
1- گروه اول کسانی که دارای اضافه وزن هستند .
2- گروه دوم آن دسته از افرادی هستند که دارای وزن نرمالی هستند ولی شکم های بزرگ و چاقی دارند .
برای درمان چاقی موضعی باید علت این پدیده را شناخت .
لایه های شکم از سطح تا به عمق از این قرارند :
1- پوست
2- لایه چربی زیر پوست و سلولیت
3- ماهیچه های دیواره شکم
4- لایه چربی های احشایی
5- احشای شکم ( معده ، روده ها )
در هنگام مشاهده کسی که دچار چاقی موضعی در شکم می باشد ممکن است یک یا چند مورد از این لایه ها درگیر باشند.
1- پوست : بخش مهمی از شکل شکم به قوام و سطح پوست آن بستگی دارد . این مشکل بیشتر در خانم ها پدید می آید که از شلی و افتادگی پوست شکم گلایه دارند این مورد گاه همراه با ترک های پوست پس از زایمان یا چاق و لاغر شدن پدید آمده است. در آقایان پس از کاهش وزن شدید و سریع پوست شکم شل، بدشکل و افتاده می گردد .
2- چربی زیر پوست و سلولیت :
میزان تجمع و ذخیره چربی در بافت زیر پوست یا هیپودرم در شکل و نوع برآمدگی شکم بسیار موثر است . چربی نوع سلولیت در شکم خانم ها کمتر و در آقایان بیشتر است و به صورت ویژه در زیر شکم تشکیل و تجمع می یابد .
3- ماهیچه های دیواره شکم :
ماهیچه های شکم شامل ماهیچه های مستقیم Rectus و ماهیچه های مایل Oblique می باشد . ماهیچه های رکتوس مسئول جمع نگه داشتن شکم و ماهیچه های ابلیک مسئول جمع نگه داشتن پهلوها هستند.
از نظر فرهنگی ما ایرانیان با کمال تاسف مردمان ورزشکاری نیستیم و عادت به ورزش کردن نداریم ، از این رو مشکل شلی و افتادگی ماهیچه ها تقریباً از شایعترین مشکلاتی است که در چاقی موضعی شکم بسیار تائیر دارد .
4- چربی احشایی :
علاوه بر لایه زیر پوست یعنی بین عضلات و پوست ، در لایه عمقی پشت عضلات و اطراف دیواره های شکم ، روده ها و ... هم چربی بسیاری ذخیره می گردد که به چربی احشایی معروف است . این نوع چربی به میزان اضافه وزن و کالری مصرفی شخص بسیار وابسته است .
5- احشای شکم :
ارگان ها و اندام های درون حفره شکم که بیشتر باعث بزرگی موضعی شکم می گردند، شامل روده ها و معده می باشند، پرخوری و امتناع این ارگان ها هم سبب بزرگی شکم و پهلوها و ایجاد چاقعی موضعی در شکم میگردد.