ماییم و نوای بی نوایی

غییر فصل، بهانه خوبی برای تغییر دکوراسیون و ایجاد جوی جدید در خانه است. با طرح‌های زیر پاییز را پشت سر گذاشته، به استقبال زمستان بروید.

استفاده از رنگ‌های گرم، حرف اول را در دکوراسیون این فصل می‌زند.

1- رنگ‌های گرم نارنجی تیره، زرد خردلی و قرمز یاقوتی تغییر زیادی در این اتاق ناهارخوری ایجاد کرده، گرمای خاصی به آن داده‌ است.

پتوی پشمی‌ای که به عنوان رومیزی روی میز قرمز انداخته شده، به این گرما افزوده است.

این پرده بلند، غذاخوری را از سایر قسمت‌ها جدا و فضای صمیمی‌تری ایجاد کرده است.

2- پارچه‌های ضخیم به عنوان پرده و رومیزی مناسب این فصل هستند.

از دو پتوی نازک یا مسافرتی به عنوان رومیزی استفاده کنید. پتوی بلند را در زیر طوری بیندازید که به زمین برسد. پتوی کوتاه با رنگ مخالف را برای قشنگی روی آن بیندازید.

3- الهام گرفتن از رنگ‌های طبیعت، روش خوبیست تا به کمک آن تغییر دکور دهید. خانه را با رنگ‌های نارنجی و زرد یعنی رنگ‌های فصل، گرم نگه دارید و برای تنوع از سبز استفاده کنید.

رنگ‌های شاد با مبلمانی دارای چوب تیره و نیز با رنگ سفید جلوه‌ای خاص پیدا می‌کند.

برای جلب توجه بیش‌تر، بهتر است پارچه‌ها طرح‌دار باشند.

4- به کار بردن رنگ قرمز در این اتاق‌نشیمن فضای گرم و پذیرایی را حتی در سردترین روزهای سال ایجاد می‌کند.

فرش قرمز فضا را پر و حس آرامش و گرما را زیر پا ایجاد می‌کند. روی کاناپه، کوسن‌های قرمز بگذارید.

با خرید کوسن و پتوهای مسافرتی در رنگ‌های مختلف می‌توانید در فصل‌های مختلف آن‌ها را با هم عوض کرده و تغییر قابل‌توجهی در خانه بوجود آورید.

5- با تغییر فصل و کاهش دما، طبیعی است که بخواهید بیش‌تر وقت خود را در خانه بگذرانید. در این زمان وقت خود را صرف توجه به صمیمی بودن فضا و تغییر چیدمان مبل‌ها نمایید.

مبل‌ها را جلو بکشید و از دیوار فاصله دهید. آن‌ها را در کنار شومینه چیده تا امکان ایجاد فضایی دوستانه برای صحبت و شب‌نشینی فراهم شود.

برای راحتی بیش‌تر تعداد کوسن‌ها را اضافه کنید.

6- جزئیات این اتاق‌نشیمن، آن را در سرتاسر ماه‌های سرد زمستان گرم می‌کند. کوسن‌های نخی راه‌راه یا پشمی و روانداز کوچک، فضای این کاناپه را گرم کرده است. گذاشتن گلدانی طبیعی روی میز بهار را یادآوری می‌کند.

7- بهترین روش تغییر حس سرما در زمستان استفاده از رنگ است. حتی اگر مایل به استفاده از رنگ‌های سرد و خنثی در زمستان هستید، در انتخاب وسایل با رنگ‌های متضاد دقت بیش‌تری داشته باشید.

استفاده از کوسن‌های رنگی، روانداز طرح‌دار بنفش، چند شاخه گل روی میز و فرش پرزدار ضخیم، شما را به درآوردن کفش و استراحت در این فضا دعوت می‌کند.

8- استفاده همزمان از پرده و کرکره:

جلوی درزها و ورود سرما را با استفاده از پرده‌های ضخیم بلند در ماه‌های زمستان بگیرید. این کار، اتاق را گرم و ظاهر تازه‌ای در فصل جدید به آن می‌دهد.

پرده‌ها را برای جلوه بیش‌تر، روی کرکره آویزان کنید.

منبع: همشهری آنلاین

بادام، سرشار از ویتامین E می باشد، که این ویتامین از ابتلا به بیماری‌های مرتبط با افزایش سن مثل آلزایمر جلوگیری می‌کند. سعید حسینی متخصص تغذیه و رژیم درمانی می گوید: 30 گرم بادام، 35 درصد از نیاز روزانه بدن را به ویتامین E تامین می‌کند. بادام همچنین سرشار از منیزیم است که برای تنظیم فشار در رگ‌ها ضروری است.

وی با اشاره به این که بادام بیشتر از جو و اسفناج، منیزیم دارد، افزود: هنگامی که به مقدار کافی منیزیم در بدن باشد در خون جریان می‌یابد و اکسیژن و مواد مغذی را سریع‌تر حمل می‌کند و از افزایش ضربان قلب پیشگیری می‌کند.

متخصص تغذیه و رژیم درمانی ادامه داد: چربی موجود در بادام از جنس چربی موجود در روغن زیتون بوده و به همین خاطر برای سلامت قلب مفید است. بادام می‌تواند میزان کلسترول بد خون را پایین آورد و خطر بروز امراض قلبی را نیزکاهش دهد. همچنین یک چهارم فنجان بادام بیش از 4 گرم فیبر دارد که برای عملکرد مناسب دستگاه گوارش ضروری است.
 

در این بخش از مجله پزشکی نرمشهایی برای افزایش انعطاف‌پذیری و قوی‌کردن مفاصل لگن و پاها آورده شده ‌است. از این نرمشها برای آماده‌شدن جهت ورزشهای شدید‌تر، ورزشهای ایروبیک، به عنوان بخشی از گرم‌کردن پیش از ورزش یا سرد‌کردن پس از اتمام ورزش می‌توان استفاده کرد.

بالا آوردن پا به صورت مستقیم:

این نرمش عضلاتی را که لگن را خم می‌کنند و زانو را صاف می‌کنند تقویت می‌کند. به پشت دراز بکشید، زانوها را خم کنید و پاها را صاف نگه دارید. یک زانو را باز کنید و پا را به حالت مستقیم در آورید، عضلات این پا را سفت کنید و زانو را تا آنجا که می‌توانید مستقیم نگه دارید. این پا را در حدود 50 سانتیمتر بالاتر از زمین نگه دارید. دقت کنید که کمر خم نشود و کاملاً مستقیم باشد. پا را بالا نگه دارید و تا ده ثانیه بشمارید. سپس پا را شل کنید و این کار را برای پای دیگر تکرار کنید.

نرمشی برای لگن:

این نرمش می‌تواند در حالت ایستاده و یا در حالتی که به پشت درازکشیده اید انجام دهید. اگر به پشت دراز کشیده‌اید تا آنجا که می‌توانید پاها را دور از یکدیگر ببرید. رانها و پاها را به داخل بچرخانید به نحوی که انگشتان پاها به طرف یکدیگر بیایند. سپس پاها را به خارج بچرخانید. اگر در حالت ایستاده هستید یک پا را تا آنجا که می‌توانید از بدن دور کنید. پاشنه‌ی پا را به داخل و به خارج بچرخانید. می‌توانید برای اینکه بهتر بتوانید این نرمش را انجام دهید با دست به جایی تکیه کنید.

حرکت پاها به عقب:

این نرمش موجب می‌شود که نیروی پاها و قابلیت حرکت لگن به عقب افزایش یابد. برای حمایت کافی می‌توانید با دست به جایی تکیه کنید. زانوها باید صاف باشند. سپس پاها را از ناحیه لگن به عقب حرکت دهید. مستقیم بایستید و کمر را خم نکنید.

تقویت زانو:

این ورزش موجب تقویت زانو می‌شود. روی یک صندلی بنشینید. با سفت کردن عضلات ران زانو را مستقیم نگه دارید. می‌توانید دست خود را روی پاها قرار دهید و انقباض عضلات را احساس کنید. در حالی که زانو را در این حالت نگه داشته اید، با پنجه‌ی پا حرکت دورانی انجام دهید. به مرور زمان که زانوها قوی شوند می‌توانید مدت زمان مستقیم نگه داشتن زانوها را افزایش دهید. با صدای بلند بشمارید و نفس خود را حبس نکنید.

زانوهای قوی:

این ورزش عضلات خم و راست کننده‌ی زانو را تقویت می‌کند. در یک صندلی که پشتی صافی دارد بنشینید. پاها را از ناحیه‌ی مچ روی هم قرار دهید. پاها می‌توانند مستقیم باشند و یا می‌توانید هرچقدر که می‌خواهید آنها را از زانو خم کنید. می‌توانید چند حالت مختلف را امتحان کنید. با پایی که در زیر قرار گرفته به بالا فشار بیاورید و با پای بالایی به پایین فشار وارد کنید. به اندازه‌ای فشار وارد کنید که پاها نتوانند حرکت کنند. به مدت ده ثانیه بشمارید. سپس پاها را شل کنید و جای پاها را عوض کنید. در طول مدت نرمش نفس خود را نگه ندارید.

کشش عضلات عقب ران:

این نرمش برای افرادی که دچار گرفتگی عضلات پشت ران هستند مفید است.

احتیاط: در صورتی که زانوهای شما نا استوار و بی ثبات هستند و یا زانوهای شما به عقب خم شده‌اند این نرمش را انجام ندهید.

به پشت دراز بکشید. زانوها خمیده و پاها صاف باشند. یک پا را از ناحیه ی بالاتر از زانو با دست بگیرید. زاویه ی ران با لگن باید نود درجه باشد. نگه داشتن پا نباید به نیروی دستها وابسته باشد. سپس به آرامی‌زانو را صاف کنید. تا آنجا که می‌توانید پا را مستقیم نگه دارید و تا ده ثانیه بشمارید.

احتیاط: مراقب کشش بیش از حد باشید. زیرا ممکن است موجب کشیدگی عضلات و آسیب دیدگی شود.

کشش تاندون آشیل:

این تمرین به حفظ انعطاف‌پذیری تاندون آشیل کمک می‌کند. تاندون آشیل یک وتر عضلانی بزرگ است که در پشت پاشنه قرار گرفته است. خصوصاً این نرمش برای سرد کردن عضلات پس از انجام پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری مناسب است. همچنین برای افراد مبتلا به اسپوندیلیت آنکلیوزان یا چسبندگی مهره ها، آرتریت پسوریازیسی و گرفتگی عضلات ساق پا می‌تواند استفاده شود.

در مقابل یک دیوار بایستید. یک پا را جلو‌تر از پای دیگر قرار دهید. پنجه‌ها رو به جلو باشند و پاشنه‌ها روی زمین قرار داشته باشند. به جلو خم شوید و با دستها به دیوار تکیه کنید. زانوی پای جلوتر را خم کنید و زانوی پای عقب را صاف نگه دارید در این حال هنوز پاشنه های شما به زمین چسبیده اند. در این صورت کشش را در عضلات ساق پا احساس خواهید کرد. این حالت را برای 10 ثانیه حفظ کنید. مراقب باشید که این حرکت را به صورت ناگهانی انجام ندهید بلکه به آرامی‌حرکت کنید.

پنجه‌ی پا:

این نرمش عضلات ساق پای شما را تقویت می‌کند و در راه رفتن، بالا رفتن از پله‌ها و ایستادن کمتر خسته می‌شوید. برای حمایت کافی به یک میز و یا به دیوار تکیه بدهید. پنجه‌های پا را بالا ببرید. این حالت را برای 10 ثانیه حفظ کنید. سپس به آرامی ‌پنجه‌ها را پایین ببرید.

توجه: هر چقدر که به انجام حرکتها ادامه دهید نکته‌ی مهم این است که تعادل خود را حفظ کنید و مچ پاهای خود را کنترل کنید. اگر انجام این نرمشها برای شما مشکل است و یا نمی‌توانید در حالت ایستاده نرمش کنید می‌توانید برخی از آنها را در حالت نشسته انجام دهید.